Za razliku od prvog dijela,koji je bio praktično pravolinijska avantura u kojoj nismo morali mnogo čekati na narednu akcionu sekvencu,nastavak se više fokusira na kriminalistički aspekt priče koji u pojednim segmentima filma prelazi čak i u dramski.Dok je originalni Raid bio minimalistički orjentisan,kako po lokalitetu radnje tako i po broju likova,u ovome spomenuta progresija priče donosi poveći broj novih aktera koji u kombinaciji sa ekspanzijom broja lokacija kreiraju dosta drugačiju,gotovo neočekivanu (za fanove jedinice) atmosferu filma.
U spomenutom "moru" likova,dosta često,"gubimo" glavnog junaka,koji iako je prisutan ponovno u većini prizora,u mnogima od njih je sada tek sporedna figura,tj.faktor koji režiseru služi da dramske elemente "začini" povremenim akcionim prizorom.Borba koju glavni protagonist ponovno mora voditi,kako za lični tako i za živote svoje porodice,koja je djelovala na startu kao osnovna misao vodilja filma,relativno brzo biva supstituirana sa prikazom odnosa između različitih kriminalnih organizacija Jakarte,nihovom borbom za teritorij kao i previranjima u samom vrhu jedne od njih.Spomenutom ekspanzijom svih strukturalnih faktora,neminovno,je došlo do značajnog pada u tempu filma te u pojednim dijelovima (prvih sat i pol) jednostavno želimo da "skrate" priču i prikažu ono zbog čega smo tu - efektne borilačke poteze i što više polomljenih glava i ostalih dijelova tijela.Takvih akcionih sekvenci,ne možemo reći da nema u prva dva čina,ali su sporadične i često se bave likovima sa kojima publika i nema neku povezanost što dodatno "razvodnjava" priču.
Ipak,sve dolazi na svoje mjesto u trećem činu,kada se vraćamo u poznati svijet i dobivamo onaj prepoznatljivi tonalitet prvog dijela te pratimo glavnog junaka u njegovom ubilačkom pohodu ka samom vrhu kriminalne piramide.Koreografije tih borbi su,ponovno,besprijekorno tečne i ne mogu ni zamisliti koliko sati i dana su glumci i kaskaderi provodili na setu pokušavajući ih učiniti što bržima i zanimljivijim za gledanje.Istinski fanovi dinamičnih duela vrsih poznavalaca borilačkih vještina imaće priliku vidjeti sve one dobre stvari iz originala uz mnoštvo noviteta kao što su originalna primjena baseball palice,djevojka koja barata stolarskim čekićima gotovo kao sastavnim dijelovima svojih ekstremiteta te čak i upotrebu štednjaka u situaciji koja zahtjeva extra crispy negativca.
Za mene,The Raid 2 je jednu stepenicu niže u odnosu na original,prije svega zbog spomenute širine u koju su odlučili odvesti priču ali bez obzira na tu činjenicu radi se o vrlo dobrom akcionom filmu koji nas u završnom činu podsjeća zbog čega smo ovim indonezijskim ostvarenjima uopšte dali šansu - zbog izvanrednih borilačkih sekvenci i nostalgičnog podsjećanja na filmove iz Hong Kong produkcije 80-ih.