Mike i Scott dvojica su najboljih prijatelja koji se bave uličnom prostitucijom, mnogo češće s muškarcima nego sa ženama. Mike pati od narkolepsije, tj. iznenadnog zapadanja u san, te je opsjednut majkom koja ga je napustila kao dijete pa je želi pronaći; također, zaljubljen je u Scotta. Scott je, međutim, sin bogatog i utjecajnog oca, a život na ulici i cesti, zajedno s uzimanjem droga i prostitucijom, njegov je čin pobune; uz to, iako prakticira seks s muškarcima, zapravo je heteroseksualan. U potrazi za Mikeovom majkom, njih dvojica prevaljuju put od Portlanda u Oregonu preko Idaha do Italije, gdje Scott upozna osebujnu djevojku u koju se zaljubi... Nakon što se sredinom i krajem osamdesetih filmovima Mala Noche i Drugstore Cowboy afirmirao kao jedan od bitnih autora američke nezavisne scene, Gus Van Sant učvrstio je svoj status početkom devedesetih ostvarenjem My Own Private Idaho. Kao u prethodna dva filma, a također i onom koji je uslijedio, Bluesu kaubojki, Van Sant se i u My Own Private Idaho bavi likovima s ruba društva u nekonvencionalnom narativnom okviru, ovdje temeljno, iako labavo, preuzetom iz klasičnih Shakespeareovih komada Henry IV. i Henry V. Također, bavi se i svojim omiljenim motivom čežnje za stvaranjem neformalne, emocionalno utemeljene zajednice kao izabrane zamjene za disfukcionalnu obitelj. U vrijeme snimanja filma danas nažalost pokojni River Phoenix (Ostani kraj mene, Obala komarca, Volim te do smrti) već je bio zvijezda, dok je za Keanua Reevesa (trilogija Matrix) upravo nastup u My Own Private Idaho bio, zajedno s Paklenim valom Kathryn Bigelow, prva velika uloga u karijeri. Spomen zaslužuje i pomaknuta rola kultnog njemačkog glumca Uda Kiera (Andy Warhol's Frankenstein, Andy Warhol's Dracula, Priča o djevojci O, Europa, Lomeći valove, Nasilju je kraj), koji je i jedan od suautora i izvođača pjesama s filmskog soundtracka (završna pjesma je krasna Old Main Drag The Poguesa). Naposljetku, recimo da je River Phoenix dobio nagradu u Veneciji za najboljeg glumca, te također najugledniju indie nagradu Nezavisni duh, koja je pripala i Van Santu za najbolji scenarij te Billu Staffordu za najbolju glazbu.